Στραβισμός

O στραβισμός (strabismus) αποτελεί μια σχετικά συχνή πάθηση που κατά κανόνα εμφανίζεται σε μικρή ηλικία. Η πάθηση συνίσταται στο ότι οι άξονες οράσεως των δυο ματιών δεν είναι παράλληλοι. O βαθμός στραβισμού ποικίλλει από ελάχιστες μοίρες, που πολλές φορές δεν γίνεται καν αντιληπτός από τους γονείς, μέχρι πολλές, πράγμα που άμεσα θορυβοποιεί το περιβάλλον του νεαρού ασθενούς. Η γωνία ενός στραβισμού άλλοτε είναι σταθερή και άλλοτε κυμαινόμενη, από ελάχιστη μέχρι σημαντική.

Ένας στραβισμός, εκτός από το αισθητικό πρόβλημα που δημιουργεί, έχει σημαντικές συνέπειες στην εν γένει λειτουργία της όρασης. Ένα μάτι που στραβίζει χάνει σταδιακά την ικανότητα να διακρίνει καθαρά και καταντά πρακτικά άχρηστο.

Εκτός από αυτό, ακόμη και στις περιπτώσεις όπου δεν παρατηρείται έκπτωση της όρασης, ο ασθενής χάνει την ικανότητα να βλέπει στερεοσκοπικά, δηλαδή να αντιλαμβάνεται τη διάσταση του βάθους. Όταν υπάρχει υπόνοια στραβισμού είναι απαραίτητη μια σωστή οφθαλμολογική εξέταση ώστε, από τη μία να διαπιστωθεί ο λόγος εμφανίσεως του στραβισμού και από την άλλη ετέρου να καθορισθεί εγκαίρως η δέουσα θεραπευτική αγωγή.

Οι κυριότερες αιτίες είναι η κληρονομικότητα, κάποιες εγκεφαλικές παθήσεις αλλά και συστηματικά νοσήματα (διαβήτης, θυροειδής). Συνήθως οι στραβισμοί της παιδικής ηλικίας οφείλονται σε διαθλαστικά προβλήματα. Σε σπάνιες όμως περιπτώσεις είναι δυνατόν να οφείλονται και σε άλλα παθολογικά του οφθαλμού αίτια ή ακόμη και σε νευροοφθαλμικές παθήσεις. Εκτός από τους στραβισμούς της παιδικής ηλικίας υπάρχουν και οι στραβισμοί που εμφανίζονται σε μεγάλη ηλικία. Αυτοί είναι σπάνιοι και κατά κανόνα έχουν ως αφορμή τους παθολογικά αίτια ή τραύματα.

Η θεραπεία έχει σκοπό την αποκατάσταση και διατήρηση της καλής όρασης καθώς και την ευθυγράμμιση των δύο οφθαλμών. Οι κυριότεροι τρόπoι αντιμετώπισης, ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς, είναι:

γυαλιά, τεχνική επικάλυψης, πρισματικοί φακοί, ενέσεις Βotox, χειρουργική αποκατάσταση, διαθλαστική επέμβαση με laser (excimer laser), συνδυασμός των παραπάνω.